978-94-90322-50-2

Studio Minke Themans

264

25 x 28 cm

Softcover

Engelstalig 

 1143 gr

Deze publicatie is mede mogelijk gemaakt door de TU Delft/DIMI, EFL Stichting, Stichting Job Dura Fonds, Stichting Bevordering Volkskracht/Jurriaanse, G.Ph. Verhagen-Stichting, Stadsarchief Rotterdam, Deltaprogramma NHS, Stichting N.H. Bos, TU Delft/Environmental Technology and Design 

Door de wereldwijde klimaatverandering zal Nederland vaker te kampen hebben met hevigere en frequentere regenval die wateroverlast kan veroorzaken. Ondanks dat Nederlanders wereldberoemd zijn vanwege hun eeuwenlange ervaring met het hydrologisch systeem, zijn de bestaande stedelijke watersystemen sinds de Industriële Revolutie langzamerhand inflexibel geworden. De technische inrichting van het watersysteem, en dan met name in relatie tot het bouwrijp maken van de natte en slappe gronden, kan niet meebewegen met de nieuwe hydrologische condities. Ondanks de eveneens lange traditie van het bouwen op natte slappe gronden, is naar het bouwrijp maken en de relatie tot het stedenbouwkundige ontwerp, geen systematisch onderzoek gedaan. 

De publicatie The Making of Polder Cities. A Fine Dutch Tradition vult deze lacune en brengt in een historisch raamwerk van zeven perioden, per periode de relatie tussen de beschikbare technologie, de omgang met de natuurlijke omstandigheden en het stedenbouwkundig ontwerp aan de orde. Tot de industriële revolutie vormden de bouwmethoden, de manier waarop de stad kon worden gevormd, de basis voor stadsontwerp. Sinds technisch alles mogelijk is, werd de 'vorm' het uitgangspunt volledig losgekoppeld van het natuurlijke systeem van het landschap. De tegenwoordige technologie heeft het echter mogelijk gemaakt om juist van het stadsontwerp uit te gaan, waardoor de verbinding met het natuurlijke systeem van het landschap verloren is gegaan. Wanneer we het hydrologische systeem begrijpen en ons verdiepen in wat de meest geschikte meest geschikte methoden zijn om land bouw- en woonrijp te maken, kunnen we stadsontwerp weer verbinden met het natuurlijke systeem.

Fransje Hooimeijer studeerde Kunst- en Cultuurwetenschappen aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en werkt sinds 1997 in het onderzoeksveld van architectuur, stedenbouw en landschapsarchitectuur. Naast het ontwikkelen van verschillende diverse publicaties en tentoonstellingen deed zij onderzoek voor overheden en bedrijven. 

Sinds 2003 is Hooimeijer werkzaam aan de TU Delft, aan de Faculteit Bouwkunde, Vakgroep Stedenbouw. Zij was verantwoordelijk voor de publicaties De Atlas van de Nederlandse waterstad (2005), More Urban Water (2008) en Urban Water in Japan (2008). Tussen 2009 en 2013 werkte zij naast haar aanstelling bij de TU Delft bij TNO in de expertisegroep Ruimte en Innovatie met als belangrijkste onderwerp het verbinden van de technische met de ruimtelijke werelden. 

In 2011 verdedigde ze haar proefschrift The Tradition of Making: Polder Cities dat de link legt tussen technische informatie van de stad en het stedenbouwkundig ontwerp. Deze verbinding is voor de hedendaagse klimaat- en energieopgave in de stedelijke omgeving zeer belangrijk en Hooimeijer exploreert deze verder in onderzoek en onderwijs.  Het proefschrift heeft als basis gediend voor de publicatie The Making of Polder Cities. A Fine Dutch Tradition.